Naakt
geblindeerd door de donkere doek
op haar rug gefixeerd aan het hout van de eettafel
waarvan ze een paar uur eerder nog haar maaltijd genoot
benen wagenwijd gespreid.
ze ligt er voor het grijpen
voor het nemen

zijn handen verschijnen bij haar enkels
strelen teder
trekken het touw nog wat strakker.
een verwachtingsvolle zucht
laat zich niet tegenhouden

Zijn voetstappen verdwijnen
muziek begint zacht te spelen

Pink Floyd
Delicate sound of thunder

ze zucht weer
laat die delicate donder maar beginnen.

niets begint
enkel zijn voetstappen sluipen om haar heen
en weer van haar weg

de voordeurbel overstemt even de muziek
het touw belet haar van de tafel te stuiteren
stemmen
die van hem
en…?

de voordeur sluit
de muziek gaat harder
voetstappen
twee paar?
sluipen om haar heen

ze worstelt
hijgt en gromt ‘nee!’
zijn fluistering is dichtbij

‘nee is niet jouw stopwoord schatje en daarnaast…
ik ben heel benieuwd of meerdere sleutels jouw poorten
van genot kunnen openen’

zijn fluistering verheft en is niet meer gericht tot haar
wel tot die ander
‘tast toe…’

handen grijpen
handen nemen
ze wordt genomen
gegrepen

fel
hard
ruw

onbeheerste stoten
in haar vlees

donder en bliksem
de delicate tederheid is ver te zoeken

hijgend schudt ze haar hoofd
fluisterend zucht ze nee
kreunend zoekt ze zijn aanwezigheid
genietend gaat ze ten onder
aan de driften van die ander

vochtig van het zweet
kramp in al haar spieren
de donkere doek nat
Tranen van genot

het onbekende lichaam
heet
zwaar en leeg op dat van haar
voelt plotseling zo wonderbaarlijk eigen

de doek schuift omhoog
zijn donkere, omfloerste ogen
heel dichtbij
het puntje van zijn neus
raakt het hare

grijnzend veegt hij de restanten
van haar tranen weg

‘Je weet toch schatje…
ik deel niet’