Tag: Pittig Proza (Pagina 1 van 18)

Het sleutelgat ~ Pittig Proza #68

Met Pittig Proza daag ik schrijvers van erotica iedere maand uit verhalen te schrijven rond een bepaald thema. Dit doe ik samen met Erotica Fest van NBRPlaza. In augustus hadden we even een kleine zomerstop, maar voor de maand september hebben we weer een uitdaging  voor schrijvers van erotica namelijk: Het sleutelgat. Lees verder

Theresa

Voor ik mijn verhaal vertel wil ik even kwijt dat ik mezelf geen slecht mens vind. Ik beschouw mezelf ook niet als een bijzonder goed mens, maar vreselijk slecht? Nee, dat gaat er bij mij niet in. Er zijn vast mensen die het daar niet mee eens zijn. Er zijn ook mensen die het daar wel mee eens zijn. Het kan me weinig schelen. Ik ben van mening dat iedereen moet doen wat hij of zij niet laten kan, mits een ander daar geen ernstig nadeel van ondervindt natuurlijk Lees verder

Sugarbabe – sugardaddy

Dit erotische verhaal is geschreven door Amelie voor de schrijfuitdaging van Pittig Proza en Erotica Fest met het thema ‘Sugar baby


De zucht komt vanuit zijn tenen als hij eindelijk de deur achter haar dicht hoort vallen. Hoe vaak is hij er inmiddels ingetrapt en hoe vaak zal hij er nog intrappen? Volle borsten, volle lippen, een glad gezicht. Lees verder

Het betalingsplan

Dit verhaal is geschreven door BB voor de Pittig Proza uitdaging van mei met het thema sugarbaby


De stapel met brieven groeit gestaag, voor haar allemaal herkenbaar. Bruine enveloppen van de belastingen, de btw en consorten. Kleine witte enveloppen de aanmaningen. Grote witte de dagvaardingen en brieven van deurwaarders.

Hoe het zo ver heeft kunnen komen? Simpel. Een huwelijk en en vechtscheiding gevolgd door een faling. En ja, hij was slimmer en had het goed bekeken; zij had persoonlijk borg getekend. Zijn handtekening stond nergens.

Gevolg; depressie, nog meer miserie, ziektewet. Ook dat kon er nog wel bij. Lees verder

Suikerschatje

Een zachte tik en dan niets meer. Was dat de kamerdeur? Ik houd mijn adem in en luister. Niets. Zelfs geen geluiden van buiten. Die gordijnen moeten wel heel dik zijn. Voor ik ze dichttrok kon ik nog vaagjes het verkeer horen, maar nu? Ja, mijn hartslag. Zwaar bonzend en bij die tik heel even iets sneller. Hoe lang sta ik hier eigenlijk al? Waar heb ik mijn telefoon gelaten? Ergens bij het bed. Daar las ik zijn berichtje dat hij NU naar boven kwam. Het teken dat ik volgens afspraak klaar moest gaan staan. Benen iets gespreid, blinddoek om, handen op mijn rug. Hoeveel tijd heeft zo’n lift nu helemaal nodig? Toch even spieken? Lees verder

« Oudere berichten

© 2023 Vlammende verzinsels

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

error: Inhoud is beschermd!