Rosé en witbier

Kamperen is, heel voorzichtig gezegd, niet mijn meest favoriete manier van vakantie vieren. Veel liever boek ik twee weken een volledig ingericht huisje ergens in Zuid-Europa dichtbij pittoreske dorpjes en leuke restaurantjes. Helaas zijn mijn financiële middelen sinds mijn scheiding dusdanig geslonken dat een vliegvakantie naar het warme Zuiden er voorlopig niet in zit. Daarnaast heeft mijn sociale leven door diezelfde scheiding en mijn nieuwe status als alleenstaande moeder een flink dieptepunt bereikt, dus misschien was kamperen nog niet eens zo’n slechte optie. In mijn wanhopige behoefte aan nieuwe contacten koos ik voor een alleenstaande ouder vakantie. Op een familie camping ergens in het Noorden van het land, was een heel veld gereserveerd met tenten, een animatie team en gezamenlijke activiteiten. Ook niet helemaal mijn manier van vakantievieren, maar Niels en Eline, mijn kinderen, keken geweldig uit naar twee weken zwemmen, rondstruinen door de bossen en vakantievriendjes. En heel eerlijk; in de weken voorafgaand aan mijn kampeeravontuur, fantaseerde ik stiekem over zwoele zomeravonden rond een kampvuur met een groot glas rosé, gitaarmuziek en innig, lang tongzoenen. Heel misschien lag er voor mij ook wel een vakantievriendje in het verschiet. Alleen dat kamperen zelf, ja daar zag ik wel tegenop. Ik was dan ook aangenaam verrast toen ik onze toegewezen tent open ritste en een compleet ingericht minihuisje ontdekte. Geen luchtbedden, geen eenpits gasstel, geen houdbare melk. Wel een piepkleine keuken met koelkast en elektrische kookplaat en drie bedden met stevige matrassen. Als ik wil kan ik zelfs een aparte slaapruimte voor mezelf creëren, wat dan weer erg handig uitkomt voor dat eventuele vakantievriendje, maar misschien loop ik nu iets te hard van stapel.

Het kamperen hou ik op deze manier al drie dagen vol. Niels en Eline hebben hun vriendjes al gevonden en ik ben in mijn tweede boek begonnen. Van mijn fantasieën over kampvuur, grote glazen rosé en lange tongzoenen is nog niets terecht gekomen, maar wie weet vanavond. Er wordt een barbecue georganiseerd. Naar mijn idee een prima gelegenheid om de aanwezige, alleenstaande vaders wat beter te leren kennen.

Ik kijk op van mijn boek als Eline naar me toe komt hollen. ‘Mam, ik ga naar het zwembad.’
Ik knik. ‘Prima, maar let op de tijd. Zes uur begint de barbecue.’
Ze rent alweer weg, zwaaiend met haar armen. Ik leg mijn boek weg en rits de tent dicht. Het is mij een raadsel waarom mijn kinderen het zwembad boven natuurwater verkiezen. Rond deze tijd kun je in het chloorbad amper een paar slagen doen en op het grasveld eromheen struikel je over de naar zonnebrand geurende lichamen. Bij het strandje is het bijna altijd rustig.

Op mijn gemak wandel ik over de camping. Vaders spelen badminton met hun kinderen. Moeders lopen in badpak met een peuter op de arm. Bij de snackbar staan twee tieners te zoenen. Opa’s en oma’s lezen de krant terwijl de kleinkinderen elkaar natspuiten met waterpistolen. Voor een caravan staat een kleine tv waaruit onmiskenbaar  de verslaglegging van de Tour de France komt. Voor de tv zit en staat een groepje mannen met ontbloot bovenlijf. Bierbuiken en borsthaar. Een vrouw in bikini serveert bitterballen en flesjes Heineken. Ik lach en zwaai terug als een aantal handen worden opgestoken ter begroeting. Ons kent ons. Campingromantiek.

Bij het strandje is het inderdaad rustig en met mijn slippers in mijn hand loop ik een stukje door het water voor ik een plekje in het zand zoek. Met een diepe zucht sla ik mijn armen over mijn knieën en gedachteloos staar ik over het water.

Wat een rust. Wat een heerlijkheid.

Wanneer er een schaduw over me heen valt kijk ik op. Achter me staat een man en als ik hem een vragende blik toewerp, ploft hij naast me in het zand. Het is gedaan met mijn rust.
Hij steekt zijn hand uit. ‘Hoi, ik ben Fabian.’
Ik pak zijn uitgestoken hand. Hij heeft aparte ogen. Ze staan net iets te dicht bij elkaar en samen met zijn volle wenkbrauwen, platte neus en bijna vierkante gezicht, geeft het hem een neanderthalige uitstraling. Hij knikt me toe. ’Jij zit in tent twaalf toch?’
Het is me compleet ontgaan dat de tenten genummerd zijn en ik haal mijn schouders op. Fabian kinkt geestdriftig. ‘Ja, ja ik heb het goed onthouden. Tent twaalf, tent zeven en tent drieëntwintig.’
‘Wat is daarmee?’
Hij grinnikt. ‘Daar zitten de leukste moeders.’
Ik geef geen antwoord, maar dat lijkt hem niet te deren. ‘Zit je hier al lang?’
‘Nee hoor, net. Mijn kinderen zijn bij het zwembad en ik had zin in een wandeling.’
Fabian knikt. ‘Zo gaat dat ja, mijn dochter is ook liever bij haar vrienden dan bij mij, maar dat geeft ons de mogelijkheid op zoek te gaan naar ander vertier. Ben je allang alleen?’
Iets zegt me dat ik beter geen antwoord kan geven op deze vraag en gelukkig is Fabian daar ook helemaal niet in geïnteresseerd. ‘Ik ben nu bijna twee jaar gescheiden, mijn vrouw ging vreemd met mijn beste vriend.’
Ik schud mijn hoofd. ‘Dat was vast pijnlijk.’
‘Behoorlijk ja. Ik betrapte ze in ons bed. Maar weet je wat het ergste was?’
Erger dan je vrouw betrappen met je beste vriend, in je eigen bed? Ik heb geen flauw idee, maar vermoed dat hij me dit nu gaat vertellen.

’Ze lag hem te pijpen!’ Zijn stem schiet een octaaf omhoog en ik blijf strak over het water kijken terwijl hij, zeer geagiteerd, verder ratelt. ‘Dat weigerde ze altijd, pertinent. Ze vond het niks.’
Ik weet nog steeds niet wat ik moet zeggen en kijk een beetje gegeneerd om me heen. Helaas vang ik daarmee ook zijn afwachtende blik en op dat moment kruipt er een zachte zenuwgiechel uit mijn keel omhoog. Wat verwacht hij nu? Dat ik medelijden met hem heb? Dat ik op mijn knieën voor hem ga zitten, zijn broek openmaak en zijn piemel in mijn mond neem?

Bang dat ik vreselijk in de lach schiet, kijk ik weer uit over het water. Fabian lijkt niets door te hebben en praat verder. Ik weersta de neiging mijn hoofd in mijn armen te verbergen.

‘Zo vaak heb ik haar gevraagd of ze me wilde pijpen. Ze wilde nooit. Ze vond het smerig.’

Dit is gewoon absurd. Waarom denkt deze vent dat ik dit allemaal wil weten, dat iemand dit überhaupt wil weten. Verwacht hij nu dat ik  mijn favoriete standje met hem deel? Dat ik aan hem opbiecht dat ik niets heerlijker vind dan de pik van een man in mijn mond, om het even welke man?

Ik schraap mijn keel, sta op en sla het zand van mijn billen. Fabian volgt mijn bewegingen met interesse en ik rol met mijn ogen. ‘Ik ga eens kijken wat mijn dochter allemaal uitspookt.’
Hij staat ook op. ‘Ik loop met je mee. Ga je ook naar de barbecue?’
Ik wil nee zeggen en me de hele avond in mijn tent te verstoppen, maar dan krijg ik geheid ruzie met Niels en Eline. ‘Dat is wel de bedoeling.’
Met zijn handen in de zakken van zijn broek loopt hij naast me. ‘Waarschijnlijk doet ze bij hem alle dingen die ze bij mij niet wilde. Anaal vast ook en wilde standjes, misschien zelfs wel een trio. Hoe vaak ik haar niet heb proberen over te halen tot iets spannender. Het is toch heel normaal dat je dat soort dingen doet voor je partner. Ik kan me niet voorstellen dat een vrouw als jij dat zou weigeren, of wel?’
Ik blijf strak voor me uit kijken en hoop dat hij verdwijnt, of dat ik verdwijn, dat is nog veel beter.
‘Of wel?’ Vraagt hij nog maar een keer.

Diep haal ik adem en ik wil net tegen hem zeggen dat het hem geen moer aangaat, als Eline de hoek om komt rennen. Ze botst bijna tegen ons op. ‘Waar blijf je nou mam. De barbecue is al begonnen.’
Opgelucht pak ik haar hand en hoewel Fabian naast me blijft lopen houdt hij godzijdank zijn mond.

Bij onze tent valt me meteen het paaltje met het nummer op. Inderdaad nummer twaalf. Onbegrijpelijk dat ik het niet eerder heb gezien. Eén van de leukste moeders dus. Gelukkig heeft Fabian zich in de tussentijd stilletjes uit de voeten gemaakt en samen met mijn kinderen loop ik naar de grote tent aan de rand van het veld. Aan de buitenkant staan twee barbecues met daarnaast lange tafels vol schalen met vlees en stokbrood en binnen de tent vind ik een bar met een keur aan drankjes en knus opgestelde tafeltjes. Niels en Eline ontdekken hun vriendjes en zijn mij daarmee ook meteen vergeten. Fabian verschijnt onder de omhooggeslagen flap van de tent en ik duik richting de dranktafel waar ik heel lang twijfel tussen rosé en een wit biertje. Het korte praatje met de kale man naast me is vol korte anekdotes over de voor- en nadelen van beide drankjes en ik zwicht uiteindelijk toch voor dat grote glas rosé. De kale man gaat voor het witte biertje en maakt een proostend gebaar voor hij terug gaat naar zijn kinderen. Ik lach en draai me om, op zoek naar die van mij.

‘Gezellig hier toch?’ Fabian staat zo dicht achter me dat ik de haartjes van zijn wenkbrauwen kan tellen. Hij volgt me op de voet en wat reddeloos kijk ik om me heen. Vanaf een tafeltje aan de andere kant van de tent wordt gezwaaid en gewenkt. Ik herken Marga en Monica, twee vriendinnen die samen met hun kroost afgelopen zaterdag tegelijk met mij aankwamen. Gestuntel met koffers en oververhitte, ongeduldige kinderen schept meestal wel een band. Daarnaast wisten ze me in nog geen half uur alle voordelen van dit soort georganiseerde doelgroepcampings te vertellen. Handen vrij van de kids, uren lezen, tot in de late uurtjes borrelen en talloze mogelijkheden tot vrijblijvende seks. Het ijs was toen helemaal gebroken.

Opgelucht loop ik naar ze toe. Marga trekt een lege stoel naar achteren en knipoogt. ‘Je keek of je wel wat hulp kon gebruiken.’
Ik lach. ‘Was het zo duidelijk?’
‘Je bent niet de eerste en ook zeker niet de laatste. Hij probeert het bij iedereen. Ik hoop dat je tegen hem gezegd hebt dat hij op moet hoepelen. Bij dat soort kun je beter maar meteen duidelijk zijn. Voor je het weet zit hij in je tent, of erger.’
Ik schiet in de lach en griezel bij de gedachte aan Fabian in mijn tent, of erger. Monica haalt haar schouders op. ‘Misschien is hij best leuk.’
Ik knik. ‘Ja, als je van neanderthalers en sneue verhalen houdt.’
Ze knipoogt. ‘Ik hou wel van neanderthalers en ik hoef toch niet met hem te praten? Ik denk dat hij er wel voor te porren is. Als ik op zijn gezicht ga zitten houdt ‘ie z’n klep wel denk ik.’
Blijkbaar kijk ik haar wat ongelovig aan want beide vrouwen schieten in de lach en Marga buigt naar me toen. ‘Nooit geprobeerd? Hoe lang ben je nu single?’
‘Dat heeft er niets mee te maken.’
Ze schudt haar hoofd. ‘Vast niet, maar de vraag blijft staan. Heb je al iemand anders geneukt sinds je ex?’

De rest van de avond praten we over seks, mannen, vrouwen en diverse standjes. Ik wordt een beetje tipsy en kijk wat lodderig om me heen. Het animatie team is al aan het opruimen, geholpen door een aantal ouders. De kale man loopt langs met een kleuter op zijn arm en eentje aan zijn hand. Hij knipoogt als hij mijn blik vangt. ‘Ik heb ook rosé in mijn koelkast, en wit bier. Tot straks.’
Marga en Monica gieren van het lachen en heffen hun bijna lege glazen nog maar een keer naar me op. ‘Jij gaat scoren vanavond.’
Aan de andere kant van de tent zitten Fabian en een vrouw. Ik heb haar nog niet eerder gezien. Hij heeft zijn knie tussen haar dijen geschoven en houdt haar hand vast. Ze kijkt hem met grote ogen aan. Haar mond staat een beetje open. Waarschijnlijk gaat Fabian vanavond ook scoren en ik vraag me af of het echt zo makkelijk is. Fabian en die vrouw, ik en die kale man. Omdat het kan. Omdat je zin hebt. Omdat het lekker is. Vrijblijvende seks.

Ik sta op. ‘Voor ik ook maar iets anders ga doen zal ik toch moeten zorgen dat mijn kids terug in de tent en in hun bed komen. Tot later meiden. Ik wens jullie een mooie nacht.’

Tot mijn grote verbazing liggen Niels en Eline al te slapen. Ik hang hun vochtige zwemgoed uit en sluit zachtjes de tent af. Ik moet vreselijk nodig naar het toilet. Het veld is donker, een beetje spookachtig zelfs met al die flakkerende lichtjes in de voortenten. Een aantal ouders zijn bij elkaar gaan zitten en het zachte gemompel maakt zo nu en dan plaats voor vrolijk gelach. Bij het pad richting het zwembad ritst net de kale man zijn voortent dicht. Zijn silhouet beweegt groot langs de polyester muren van zijn verblijf. Ik vraag me af of zijn uitnodiging serieus kan nemen en of ik inderdaad ga scoren als ik er op in ga. Ik giechel zacht. Vrijblijvende seks is misschien wel precies wat ik nodig heb. Mijn lichaam bruist en tintelt warm en dat komt niet alleen door de rosé.

Bij het toilet en douchegebouw is meer licht en er hangt een geur van natte schimmel en een keur van doucheproducten. Het is er vies warm en het zweet breekt me uit. Ter plekke besluit ik een douche te nemen en vooral tussen mijn benen spoel ik mezelf extra schoon. Ik wring mijn haar uit, draai het in een rommelige vlecht en wacht tot ik helemaal ben uitgedrupt voor ik mijn jurk weer over mijn hoofd laten glijden en in mijn vochtige slipje stap.

Hoewel ik niet bang ben aangelegd, schrik ik me, weer buiten, toch te pletter van een geluid dat achter het gebouw vandaan komt. Met ingehouden adem blijf ik luisteren. Het blijft stil, maar op het moment dat ik mijn adem loslaat en door wil lopen, klinkt het weer. Het is een zeer herkenbaar geluid. Ik grijns en loop via de andere kant om het gebouw heen waar ik me schuil hou achter de hoge begroeiing.

Tegen de buitenmuur van de douches staan Fabian en die vrouw. Haar rok is zover omhooggeschoven dat ik haar billen kan zien en haar slip hangt ergens halverwege haar dijen. Fabian’s hand ligt er tussen en ze hijgt hoog en een beetje wanhopig tegen zijn lippen terwijl hij met zijn andere hand haar shirt omhoogschuift. Als ze even naar adem hapt, kan ik de soppende geluidjes tussen haar benen horen.

Ik heb helemaal niets met Fabian, ook niet met de vrouw die nu ritmisch zijn vingers begint te berijden, maar dit tafereel is zo opwindend dat ik mijn ogen er niet vanaf kan houden. Dat zegt meer over mij dan over de vertoning. Sinds mijn scheiding ben ik met niemand ook maar een pietsie intiem geweest. Sterker nog, ook in de anderhalf jaar voorafgaand aan die scheiding nam ik genoegen met mijn eigen vingers en de vierstanden vibrator in mijn nachtkastje. Nu vraag ik me af hoe ik dat in godsnaam zo lang heb volgehouden. Mijn lichaam gloeit en tintelt en mijn bloed bonst heter als de zachte ademkreten van de vrouw sneller gaan, heel even stokken en dan in een langgerekte zucht aan haar lippen ontsnappen. Ze kijkt Fabian met een ondeugend lachje aan. ‘Nu jij …’

Ze zakt op haar knieën, opent zijn broek en schuift zonder aarzelen haar mond over hem heen. Fabian kreunt hees, legt zijn handen op haar hoofd en komt haar ritmische bewegingen eerst voorzichtig dan steeds feller tegemoet. Deze man weet wat hij wil en heeft iemand gevonden die het hem dolgraag wil geven. En hoe. Mijn vingers kruipen onder mijn jurk en slipje. Ik ben heet en nat en begin al een beetje wanhopig mijn klitje te vingeren als de woorden van de kale man weer door mijn hoofd schieten.‘Tot straks.’
Voor witbier en rosé? Of voor iets heel anders. Was de bijbehorende knipoog gewoon een knipoog of een uitnodiging tot veel meer. En zijn twee kleuters dan? Niet dat ik nu zo luidruchtig ben, maar hoe zit dat met hem? Kan ik niet beter teruggaan naar mijn tent en daar mijn vingers het karwei af laten maken?

Uit de keel van de vrouw komen nu geluiden die ik maar al te goed herken. Het zijn de geile klanken van een mond vol warm vlees. Ik weet dat het ook een geil gevoel is. Zo diep in je keel dat je zelfs niet meer door je neus kan ademen. Tot kokhalzen toe. Tot de tranen in je ogen springen. Tot je hoofd een beetje licht wordt. Mijn ex was er gek op. Ik ook. Ik vond het heerlijk hem te pijpen. Ik vond het ook heerlijk hem te neuken en door hem geneukt te worden. Best bizar dat zo’n wederzijds verlangen door de jaren is gesneuveld onder het dagelijkse geneuzel over de kinderen, het huishouden, geld en andere, min of meer, triviale zaken en ik uiteindelijk gruwelde van de gedachte hem weer in mijn mond of elders te ontvangen.

Die kale man daarentegen …

Ik maak me zachtjes uit de voeten en blijf wat aarzelend bij zijn tent staat. Het licht brandt nog steeds en voorzichtig rammel ik aan de rits van voortent. ‘Hallo, nog wakker?’
Zijn stem is zacht en een beetje hees. ‘Uiteraard. Kom verder.’

Hij zit ontspannen op een inklapbaar ligbed en is poedelnaakt. Zijn lichaam is net zo glad als zijn kale hoofd en met zijn lange vingers streelt hij wat loom de schacht van zijn prachtige, fier overeind staande lul. De tintelingen in mijn bloed komen abrupt tot stilstand tussen mijn benen en al mijn gedachten verdwijnen. Ik trek mijn jurk over mijn hoofd, stap uit mijn slip en ga schrijlings over hem heen staan. Hij doet zijn mond open. Ik leg een vinger tegen zijn lippen en zak door mijn knieën. Op het moment dat zijn eikel mijn vochtige lipjes raakt legt hij zijn handen op mijn heupen. Heel langzaam zak ik over hem heen. Hij kreunt zacht. Als ik helemaal op zijn schoot zit kijk ik hem ondeugend aan. Langzaam als in een trage buikdans begin ik te bewegen. Hij vult me volledig op en ik span en ontspan mijn spieren rond zijn heerlijke, dikke stam. Zijn handen glijden via mijn buik omhoog naar mijn borsten. Ik duw ze nog steviger naar voren, leun achterover op zijn knieën en gooi mijn hoofd in mijn nek. Zijn duimen raken mijn harde tepels en sturen hete schokken naar mijn kruis.
Aangespoord door zijn ingehouden kreunen draai, stoot en pomp ik hem nog vaster in mijn vochtige vlees. Hete krampen van genot, steeds vuriger, steeds sneller. Bijna. Nog heel even. Ja. Ja. JA!

Ik bijt op mijn lip en laat het trillend over me heen komen. Hij neemt mijn ritme over en stoot omhoog, nog dieper. Zijn ademhaling versnelt en met zijn handen stevig op mijn heupen pompt hij zichzelf in de richting van zijn eigen climax. De tintelingen laaien weer op. Ik kom hem tegemoet. Op en neer. Een vochtige paaldans. Nog meer hete krampen. Nog een keer. Bijna. Zinderend vang ik de heerlijke scheuten op. Hij stoot. Eén keer. Twee keer. Een raspende kreun. Hij duwt me omhoog en wil zich terugtrekken. Ik zuig hem vaster. Hij gromt, tilt me op en duwt zijn sidderende lul tegen mijn buik. Zijn zaad landt met schokjes op mijn huid. Ik zucht diep, ga met mijn tong langs mijn lippen en zie dan het glas rosé en het biertje staan. Een waas van fijn condens ligt over beide glazen. Zijn zaad glijdt langzaam in de richting van mijn lies. Ik pak het glas rosé, drink het in één keer leeg en kom omhoog. Zijn huid laat me zuigend los. Geil zweet.

Met een lachje raap ik mijn slipje op en laat ik mijn jurk weer over mijn hoofd glijden. Hij drinkt gulzig van het biertje. Ik rits de voortent open en kijk hem aan. ‘Morgen ga ik voor dat witte biertje.’

Dat is dus vrijblijvende seks. Ik weet niets van hem, alleen dat hij vader is van een kleutertweeling. Ik wil ook niets van hem weten behalve dat de rosé en het witte bier bij hem altijd koud staan. In de loop van mijn kampeeravontuur leer ik ook nog zijn naam en dat hij er alles aan doet het een vrouw naar haar zin te maken.

Dat kamperen is op deze manier heel goed vol te houden.

Hoewel ik het verhaal schreef voor de pittig proza uitdaging van september, past het ook heel goed bij het thema voor de bijeenkomst in dezelfde maand. Daar dus ook gelinkt.