Toen ik de derde opdracht van de marathon in mijn inbox kreeg, was mijn eerste reactie; makkie, dat doe ik wel even. Daar ben ik flink op terug gekomen, want eenvoudig was het zeker niet en dat had vooral te maken met die verplichte, eerste zin. Na een aantal pogingen en diverse varianten heb ik mijn opdracht ingestuurd. Ik was tevreden, dat ben ik nog steeds ook met de uitslag van de derde ronde, maar voor de volgende ronde heb ik besloten dat ik meer dan gewoon tevreden wil zijn met mijn verhaal.

Iedereen weer erg bedankt voor het stemmen. Ik hoop dat jullie bij de vierde ronde ook weer zullen lezen en jullie stem uit zullen brengen.

Mijn inzending lees je hieronder. Het heeft me een dertiende plaats in de derde ronde opgeleverd. In het klassement sta ik nu op de negende plaats.


Woorden van een vreemdeling

Zij probeert zich te herinneren wie haar de sleutel heeft gegeven en ziet dan het metalen doosje op de balie staan. Nieuwsgierig gebruikt ze de sleutel. Het deksel springt open en er komt een stapeltje handgeschreven brieven tevoorschijn. Ze laat zich stilletjes achter de balie op de grond zakken en vouwt de eerste open.
Het perverse woordgebruik fascineert haar en ademloos verliest ze zich in verhalen over zinnelijke lust en waanzinnige orgasmes. Al lezend verdwijnt haar hand onder haar rok. De woorden op het papier vertalen zich naar beelden in haar hoofd en kleine schokjes trekken door haar buik. Haar vingers glijden in haar slipje en strelen langzaam haar gezwollen knopje. De woorden op het papier doen de rest.
Ze kreunt zacht als de spanning loskomt en bonzend in haar schoot blijft liggen.

De telefoon op de balie haalt haar uit haar verhitte bedwelming en een beetje hijgend neemt ze op. ‘Hotel Espresso, waarmee kan ik u helpen?’
De stem aan de andere kant is hees en donker.
‘Ik zie dat je hebt genoten van mijn brieven. Ga aan het werk ondeugend meisje, maar trek je slipje uit en leg het op de balie.’
‘Met wie spreek ik?’
‘Is dat nog belangrijk?’
Ze kijkt om zich heen en schudt haar hoofd. De verbinding wordt verbroken.
Langzaam trekt ze haar slipje uit en ze laat het achter op de balie. Met trillende benen loopt ze naar de trap, waar ze zich nog een keer omdraait.
Haar slipje is verdwenen.