~ ’s Avonds laat loop je door de gangen van een statig schoolgebouw. Je voelt dat iemand je achtervolgt. Als je de deur ziet van het lokaal waar de rest van het genootschap al zit te wachten, ren je er snel naartoe. ~ Dat is typisch Dark Academia. Lees verder
Tag: workshop
Door alle maatregelen rond het voorkomen van de verspreiding van het coronavirus ben ik helaas genoodzaakt de bijeenkomst van maart te cancelen. Wees echter niet getreurd, deze zal namelijk voor nu verplaatst worden naar 23 mei. Dit zal niet op locatie zijn, maar ik ben aan het kijken naar mogelijkheden om toch op een bepaalde manier in de virtuele wereld ‘samen te kunnen komen. Houd daarom ook mijn twitter en Facebookpagina goed in de gaten. De link blijft open voor het toevoegen van verhalen. Je kunt dus gewoon aan je verhaal blijven werken 😉
Jij doet natuurlijk ook mee. Gewoon de stoute schoenen aantrekken en doen! Dus, schrijf je verhaal, link het met behulp van de linktool en kom naar een heerlijke, inspirerende bijeenkomst om de feedback op jouw verhaal in ontvangst te nemen, feedback te geven op de andere verhalen, maar vooral ook om met gelijkgestemden van gedachten te wisselen. Lees verder
Aanwezig: Jor Adam, Alicia Chris, Mahotsukai, Djago en Sanna
De allereerste bijeenkomst van dit jaar begint met een klein gezelschap. Knus, intiem en alle ruimte om bij te praten en natuurlijk voor het geven en ontvangen van feedback op de geschreven verhalen. Lees verder
Iets meer dan een week geleden plaatste ik de agenda voor de bijeenkomsten van 2020 en die data heb je natuurlijk allemaal in je agenda gezet. Tijd dus voor de allereerste bijeenkomst van 2020. Jij komt toch ook? Gewoon de stoute schoenen aantrekken en doen! Lees verder
Patty
Lieve Boris,
Mijn cel is ongeveer vier vierkante meter. Dat is niet zoveel, zeker niet vergeleken met mijn schrijfkamer thuis. Ik heb het ermee te doen, ik gebruik nu de hele ruimte als mijn bureau. Op de betonnen vloer en het dunne matras van mijn krakkemikkige bed liggen overal met potlood beschreven blaadjes, zoals je van mij gewend bent.
Ik schrijf je omdat we elkaar nog steeds niet hebben gesproken sinds het proces. Is dat omdat je niet durfde, na alles wat er is gebeurd? Ik snap dat wel, het is ook niet niks natuurlijk.
Ik slaap moeizaam hier. Niet alleen omdat ik met regelmaat gekrijs, gekreun en gehuil door de eindeloze witte gangen hoor galmen, maar ook omdat ik er steeds aan terugdenk.
Ja, ik kan helder denken nu, dat is een zegen en een vloek. De eerste weken was het afkicken verschrikkelijk, maar nu ik nuchter ben en het verlangen naar mijn roze pilletjes is afgenomen, word ik bestormd door herinneringen en inzichten. Het houdt me wakker.
Weet je nog Boris, weet je nog die keer dat je naar me toesloop toen ik in diepe concentratie achter mijn bureau zat? Ik zie het allemaal zo levensecht voor me, dat ik soms twijfel of je er echt bent of dat het alleen een naschok is van het universum – rimpelingen van dingen die lang geleden zijn gebeurd. Alsof ze nu pas bij me binnenkomen. Ik heb je tekort gedaan Boris. Ik had je toen moeten zien zoals ik je nu zie. Wat snak ik naar die tijd en wat zou ik het nu anders doen, maar ja, achteraf is het makkelijk praten. Lees verder
Wat zeggen anderen …