Hoewel de eetschalen tot op het laatste beetje saus leeg zijn, vloeit de wijn nog rijkelijk. Ik heb net fles nummer vier open getrokken en iedereen weer bijgeschonken. Drie paar ogen glanzen vochtig boven vuurrode wangen, met die van mij zal het niet heel anders zijn. Heel even is het stil. Dat wil zeggen, het gekakel verstomd. De top2000 speelt rustig door met muziek en achtergrondverhalen en ik ben geil. Alweer of nog steeds, net als ieder jaar rond deze tijd. Heel even doe ik mijn ogen dicht en geniet ik van dat gevoel en de herinneringen die daarmee over me heen spoelen. We heffen onze glazen, maar voor we een toast uit kunnen brengen op ons zoveelste ‘tussen kerst en nieuwjaar’ samenzijn, springt Rebecca, mijn op twee na beste vriendin op van haar stoel. ‘Dit vind ik nou zo’n gaaf nummer!’ Lees verder