Naakt staat Melissa voor de grote spiegelkast in haar slaapkamer en ze kijkt zichzelf recht in de ogen.

‘Dom, dik en lelijk. Denk je nou echt dat er iemand op jou zit te wachten? Denk je nou echt dat het leven op jou zit te wachten?’

Langzaam glijdt haar blik van haar ogen naar de rest van haar lichaam.

Haar hals,

‘Een onderkin en vetrimpels, vreselijk.’

haar schouders,

‘Scheef en veel te rond.’

haar borsten,

‘Ze beginnen al te hangen. Je hebt hangtieten en ze zijn te groot.’

haar buik, haar heupen, haar billen

‘Dik. Vet. Moddervet.’

In een flits ziet ze het mes in haar rechterhand. Het is haar favoriete mes omdat het zo makkelijk door het meest taaie vlees snijdt. Ze tilt het op, zet het op de bolling van haar buik en kijkt zichzelf weer recht in de ogen.

‘Een dom, lelijk en moddervet wijf.’

Het snijvlak zakt in haar vlees en een dun straaltje bloed sijpelt langs haar huid en in de richting van haar kruis verder naar beneden. Ze haalt diep adem, tilt het mes op en laat het met een snelle beweging zakken. Soepel glijdt het metaal door haar huid en met een doffe plof valt de bloederige plak vlees aan haar voeten op de grond. Ze gilt. Lees verder