Tag: kort verhaal (Pagina 1 van 5)

Nooit gedacht

Door de kanten blinddoek kan ik het zachte licht nog net zien dansen. Jouw schim beweegt onzichtbaar om me heen. Ik lig op mijn rug op jouw salontafel. Je duwt mijn knieën uiteen en omwikkelt me met zachte banen en stevige knopen. Het touw maakt afdrukken in mijn huid. De muziek verbergt waar je bent. De lucht huivert, een zachte bries glijdt langs mijn verhitte huid en tussen mijn gespreide benen. Ah, dáár ben je. Alles leg je van me bloot. Ook mijn herinneringen aan alle eerdere en overweldigende ervaringen die je me gaf. Lees verder

Schaamteloze onschuld


Ik werp nog een laatste blik op de spiegel, knijp even in mijn wangen om ze nog rozer te maken en stel me op boven aan de smalle, houten trap, buiten het zicht van de gasten. Mijn moeder komt handenwringend achter me aan, achter haar de vrouwen die ik mijn hele leven al tante noem, maar morgen ook mijn collega’s zullen zijn. Lees verder

Senseless

Ergens vannacht heb ik mijn dekens van me af gegooid en nu word ik wakker omdat ik het koud heb. Nog slaperig trek ik de dekens weer over me heen. De rozige warmte kruipt in mijn lichaam. Op de tast laat ik mijn hand naar de plek naast me glijden. Die is nog warm, maar leeg. Ik wrijf in mijn ogen. Een zwartgrijze waas blijft achter op mijn vingers. Lees verder

gaten in mijn lijf

Als ik wat aarzelend de glazen deur open doe en naar binnen stap, komt de geur van ontsmettingsmiddel me tegemoet. In mijn hand heb ik de enveloppe die ik vanmorgen naast mijn bed vond. De kaart erin is simpel, zonder overdreven versieringen en draagt jouw krullerige handschrift:

‘Ga vandaag naar dit adres en noem je naam. Ik heb een afspraak voor je gemaakt. Alles is geregeld.’

Ik noem mijn naam. Er volgt wat beleefd gewauwel, ongemakkelijk gelach en een lauw bakje koffie in een kartonnen bekertje. Een man met brede schouders en armen vol tatoeages wijst naar een kamertje achterin de zaak. Lees verder

Alledrie

We vonden elkaar rond de ruisende rokken van juffrouw Geertje, onze kleuterjuf. Sindsdien zijn we onafscheidelijk, al bijna twintig jaar. Naar school gaan doen we allang niet meer. Rond mijn twaalfde vond mijn vader het welletjes. Hij had een paar sterke handen nodig op de boerderij. Ook Joep en Gijs werden aan het werk gezet. Joep op de kwekerij en Gijs op het melkveebedrijf van zijn pa en moe. We werken hard. Nog steeds. Maar we maken ook hard plezier en anders dan onze ouders hebben we nog nooit een leuke avond voorbij laten gaan. Dan maar in het gezelschap van een kater uit de veren. Lees verder

Zomerhitte

Haar witte crocs piepen op het lichte linoleum. Ze loopt snel en beantwoordt glimlachend de begroeting van een patiënt die sinds gisteren op zaal ligt. Mevrouw zussemezo. Ze weet haar naam niet en de status hangt aan het bed. Het geeft niet. Haar dienst zit erop en over tien minuten kan ze eindelijk naar huis.

Haar uniform plakt aan haar rug en als de deur van de kleedruimte achter haar dichtvalt, snuffelt ze aan haar oksels. Walgend trekt ze haar neus op. Ze ruikt, en niet zo’n beetje ook. Lees verder

Stille wateren

Met dikke krassen van haar pen zet Juliëtte een streep door de naam op haar lijst. Nog vier te gaan, maar eigenlijk heeft ze er al genoeg van. Het is hopeloos. Na vijf gesprekken moet ze toegeven dat Javier misschien gelijk had. Ze vindt nooit iemand, niet met de eisen die ze stelt. toch weigert ze haar eisen aan te passen, zoals hij voorstelde.
Ze snauwt als een bescheiden klopje op de deur van haar werkkamer haar uit haar gedachten haalt. De deur gaat open en Othman komt binnen. ‘Frau d’Holbach, uw volgende sollicitant is er.’
Juliëtte zucht. ‘Laat haar binnen.’ Lees verder

« Oudere berichten

© 2024 Vlammende verzinsels

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

error: Inhoud is beschermd!