Dit verhaal is geschreven door BB voor de Pittig Proza uitdaging van mei met het thema sugarbaby
De stapel met brieven groeit gestaag, voor haar allemaal herkenbaar. Bruine enveloppen van de belastingen, de btw en consorten. Kleine witte enveloppen de aanmaningen. Grote witte de dagvaardingen en brieven van deurwaarders.
Hoe het zo ver heeft kunnen komen? Simpel. Een huwelijk en en vechtscheiding gevolgd door een faling. En ja, hij was slimmer en had het goed bekeken; zij had persoonlijk borg getekend. Zijn handtekening stond nergens.
Gevolg; depressie, nog meer miserie, ziektewet. Ook dat kon er nog wel bij. Lees verder
Donder en bliksem. De ruitenwissers die de regenvlagen maar bij momenten aankunnen. De GPS die zich vijfhonderd meter te ver excuseerde dat ik het smalle paadje naar het huis gemist heb. What’s new? Het lijkt wel of ik elke juiste afslag in mijn leven heb gemist. Terugdraaien daar voor die vuurtoren met zijn vrolijke lichtjes. WTF kan er nu leuk zijn aan een vuurtoren? En ja hoor, hier is dat kleine onvindbare wegeltje dat naar het vissershuisje leidt? Jeetje, is hier niemand die die kuilen even kan dichten, of een automatische verlichting voor de huurders kan voorzien? 
Wat zeggen anderen …