Als ik wat aarzelend de glazen deur open doe en naar binnen stap, komt de geur van ontsmettingsmiddel me tegemoet. In mijn hand heb ik de enveloppe die ik vanmorgen naast mijn bed vond. De kaart erin is simpel, zonder overdreven versieringen en draagt jouw krullerige handschrift:

‘Ga vandaag naar dit adres en noem je naam. Ik heb een afspraak voor je gemaakt. Alles is geregeld.’

Ik noem mijn naam. Er volgt wat beleefd gewauwel, ongemakkelijk gelach en een lauw bakje koffie in een kartonnen bekertje. Een man met brede schouders en armen vol tatoeages wijst naar een kamertje achterin de zaak. Lees verder