Tag: Ewa Nederland (Pagina 3 van 3)

levenslust

Met een loodzwaar gevoel opent Barend de glazen deuren van het hoge flatgebouw en met even zware voeten bestijgt hij de betonnen trappen. Zijn aktetas sleept hij achter zich aan en halverwege laat hij hem staan. Waarom zou hij hem meenemen. Hij heeft hem niet meer nodig. In zijn hoofd telt hij de stappen die hij maakt. Veertien voor elke trap, drie om naar de volgende te komen. Twaalf trappen. Als hij bijna boven is, is hij de tel kwijt en hij aarzelt. Getallen zijn altijd belangrijk voor hem geweest, en nu zeker. Hij heeft een grote behoefte te weten hoe vaak, hoe lang en hoe veel. Hij loopt drie treden naar beneden en haalt dan zijn schouders op. Het maakt niet meer uit. Niets is nu nog belangrijk.

Lees verder

Dessert

Het zijn de geluiden die elk jaar terugkomen. De zacht brommende stemmen van mijn zwagers en mijn vader rond het knappende haardvuur op het grote LCD-scherm. In de keuken de hoge stemmen van mijn zussen en mijn moeder. Het geluid van servieswerk en stromend water. Het gelach en geruzie van mijn neefjes en nichtjes. Warme geluiden die elk jaar een prettig gevoel van thuiskomen in me oproepen. Maar dit jaar is alles anders en dat komt door Ronald. Lees verder

NaNoWriMo 2016

Ik doe mee, jij ook?

Toen Antoinette Ewa, van Ewa-Nederland op 28 september vroeg wie er dit jaar weer mee doet met de November-schrijfmaand, dacht ik eigenlijk meteen; dat red ik nooit. 50.000 woorden schrijven in de maand november, wat neer komt op zo’n 1667 woorden per dag… elke dag. Toch liet de gedachte me niet los. Ik heb nog een groot verhaal op de plank liggen dat ik verder uit wil werken, misschien moet ik dat gebruiken?
Uiteindelijk heb ik een profiel aangemaakt op de site van de National Novel Writing Month en bij Antoinette aangegeven dat ik dit jaar van de partij ben.

Dat is stap één. Ik kan niet meer terug. Lees verder

Alsof het de laatste keer is

428114d440f03e52d0b5107551d2fa3cAls hij uit zijn auto stapt valt de koelte als een weldadige verfrissing om hem heen. Zijn reis was lang, verhit en klam en werd nog verhitter toen hij net over de helft een telefoontje van Eva kreeg. ‘Het spijt me schat, maar ik ga het niet redden vanavond. Morgenochtend vroeg vertrek ik. Ik zie je in Bormio, bij Emile en Jeanine.’
Zijn verlangen dat bij het horen van haar stem al het andere aan de kant duwt. De erectie die zwaar en kloppend haast vanuit het niets verschijnt. Hij moest de auto aan de kant zetten, tijd nemen om het gevoel te laten zakken. Weten dat hij nog langer op haar zal moeten wachten. Het is een pijnlijk verlangen dat maar langzaam verdwijnt. Lees verder

Zwijgende revanche

d24f0f335071472deb6221e9836a60c2Ze legt haar vingers tegen haar pols, voelt het ritme van haar hartslag, sneller dan ze gewend is, toch nog in regelmatige slagen. Slagen die haperen als het scherm van haar telefoon oplicht.
‘Vijf minuten, let op de tijd. En verwijder dit nummer’
Ze verwijdert het nummer en wacht terwijl ze naar de gele cijfers op het dashboard kijkt. Twee knipperende puntjes die het verstrijken van de seconden aangeven.
Plotseling de prikkeling van beginnende tranen als haar gedachten wegdrijven. De maanden die achter haar liggen. Matthias, hoe hij nog geen jaar geleden onderdeel van haar leven werd. Liefdevol, charmant en vol begrip voor de manier waarop zij de wereld om zich heen ervaart. Lees verder

wat de mens kan zijn

glasses from whisky and a bottle on a wooden table

Ik buig me over het grasgroene laken, klaar om een stoot te geven. Het gladde hout van de keu in mijn hand. De ogen van mijn medespeelster kijken me ondeugend aan. Het is duidelijk dat ze me ziet zitten. Een man die ze hier nog niet eerder gezien heeft. Een potje poolen dat misschien wel overgaat in een heel ander spel. Een spel waar ik ver in kan gaan. Ik doe het niet. Het is vast een leuke meid, maar ik ben niet op zoek naar leuk. Wat ik zoek overstijgt alle niveaus van leuk. Ik ben niet voor niets weggevlucht van mijn collega’s, van Natalie, de directiesecretaresse.

Gedachten aan wat ik met haar zou willen doen… Hoe ik graag speel. Haar ogen zitten in mijn hoofd. Groot en vragend. Haar lijf. Romig wit en rond waar het rond moet zijn. In de donkere grotten van mijn fantasie heb ik alles al met haar gedaan. Natalie leent zich ervoor. Natalie leent zich overal voor. Mijn dierlijke verlangen haar te bezitten, om al mijn fantasieën werkelijkheid te laten worden.
Natalie wil me niet. Er zijn maar weinig vrouwen die mijn duistere verlangens begrijpen. De moeder van mijn dochters begreep ze ook niet. Lees verder

Eenheid

Dit verhaal schreef ik  voor de Thewa uitdaging voor juli van EWA-Nederland, welke in december 2017 is opgegaan in Eroscripta. Eén van de doelen van Thewa is om schrijvers te helpen ‘out of the box’ te schrijven, feedback te krijgen en zich op die manier te ontwikkelen. De uitdaging voor juli 2016 is: Een bezoek aan de tandarts… Thewa is helaas niet meer, maar met ingang van januari 2018 heb ik eenzelfde meme in gang gezet; Pittig Proza

Eenheid.

11377430._SX540_Het gekrijs gaat door merg en been en stijgt boven alle geluiden uit. Het plaatje is compleet. Luguber zelfs. Gezicht kapot, felrode schaafwonden en een gapend gat waar het snerpende gegil uitkomt. Haar rug is klam en ze voelt kriebelende straaltjes zweet van onder haar haargrens lopen. In de spiegel vangt ze de bezorgde ogen van Tom, zijn lippen bewegen en geïrriteerd schudt ze haar hoofd. Hij hoeft niets te zeggen. Het is zijn schuld. Als hij beter had opgelet. Ze zegt het hem zo vaak. Er is maar één moment nodig. Eén moment van onoplettendheid. Ze verheft haar stem.
‘Ik versta je niet! Let op hem…’ Lees verder

Nieuwere berichten »

© 2024 Vlammende verzinsels

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

error: Inhoud is beschermd!