Zijn laatste edelsteen
Met een zucht sluit Julia de deur achter Maurice. Ze wil niet alleen zijn. Het huis doet iets met haar en het veroorzaakt een vreemde, hete spanning in haar lichaam. Toch kan ze niet weg. Ze heeft ja gezegd. De grond waarop het huis is gebouwd, is goud waard. Als ze hier een jaar lang blijft wonen is het van haar en mag ze het verkopen. Ze is niet van plan dat op te geven alleen maar vanwege een vreemd gevoel in haar lichaam.
Stil gaat ze door de donkere kamers met hoge ramen en antiek meubilair. Onder aan de brede trap steekt ze de kaars in haar hand aan en langzaam stapt ze op de krakende treden. Als ze boven is huivert ze en ze voelt haar tepels onder de stof van haar jurkje hard worden. Ze verbeeldt het zich niet. Het gebeurt altijd hier, net of iemand langs haar loopt en haar even plagend aanraakt. Het wakkert de hitte in haar lichaam nog meer aan, terwijl het allang geblust zou moeten zijn. Twee heftige orgasmes en de smaak van Maurice nog op haar tong. Ze zou voldaan en slaperig moeten zijn, maar ze is alweer geil en verlangend naar meer.
Naakt en bij het eenzame licht van de flakkerende kaars, trekt ze zich terug onder haar dekbed van ganzendons. Vlak voor ze de kaars uitblaast, meent ze een beweging in de hoek van de kamer te zien. Ook dat gebeurt elke avond. Ze weet niet wat het is en het jaagt haar angst aan, maar ze kan niet weg. Ze heeft al ja gezegd. Lees verder
Wat zeggen anderen …