Mara stribbelt tegen. Mireille sist dat ze stil moet zijn en duwt het meisje voor zich uit, de trap af naar de kelder. Ze hoort de stemmen van Maria en Julien. Maria vloekt.
‘Schiet op idioot! Die teef is ergens in het huis en ze heeft een pistool. Jouw pistool!’
Julien mompelt zacht. ‘Maak je niet druk. Ze wandelt op het randje van de afgrond en heeft niemand, alleen ons. Die doet echt geen gekke …’
De woorden stokken in zijn keel als Mireille het pistool tegen zijn hoofd zet. Haar hart bonkt verontwaardigd in haar keel en ze sist.
‘Wees daar maar niet zo zeker van, Julien. Kijk eens wie ik heb gevonden …’ Lees verder
Mireille schuift het gordijn weer terug om het felle zonlicht te blokkeren en duwt haar vingers tegen haar slapen.
Wat zeggen anderen …