Tag: donker (Pagina 1 van 2)

achtste opdracht

Zijn laatste edelsteen

Met een zucht sluit Julia de deur achter Maurice. Ze wil niet alleen zijn. Het huis doet iets met haar en het veroorzaakt een vreemde, hete spanning in haar lichaam. Toch kan ze niet weg. Ze heeft ja gezegd. De grond waarop het huis is gebouwd, is goud waard. Als ze hier een jaar lang blijft wonen is het van haar en mag ze het verkopen. Ze is niet van plan dat op te geven alleen maar vanwege een vreemd gevoel in haar lichaam.

Stil gaat ze door de donkere kamers met hoge ramen en antiek meubilair. Onder aan de brede trap steekt ze de kaars in haar hand aan en langzaam stapt ze op de krakende treden. Als ze boven is huivert ze en ze voelt haar tepels onder de stof van haar jurkje hard worden. Ze verbeeldt het zich niet. Het gebeurt altijd hier, net of iemand langs haar loopt en haar even plagend aanraakt. Het wakkert de hitte in haar lichaam nog meer aan, terwijl het allang geblust zou moeten zijn. Twee heftige orgasmes en de smaak van Maurice nog op haar tong. Ze zou voldaan en slaperig moeten zijn, maar ze is alweer geil en verlangend naar meer.

Naakt en bij het eenzame licht van de flakkerende kaars, trekt ze zich terug onder haar dekbed van ganzendons. Vlak voor ze de kaars uitblaast, meent ze een beweging in de hoek van de kamer te zien. Ook dat gebeurt elke avond. Ze weet niet wat het is en het jaagt haar angst aan, maar ze kan niet weg. Ze heeft al ja gezegd. Lees verder

Betekenis van getallen

De betekenis van getallen.

Na het overdadige diner verschijnt een vrouw in een lang gewaad. De stof zit zo strak om haar bovenlichaam dat het tegelijk een kuis en erotisch effect heeft. Ze loopt door de eetzaal met een schaal goudbruine gelukskoekjes.
Hij breekt het zijne doormidden. Op het strookje papier staat een getal.

– 9 4 –

Hij staat op en laat de restanten van zijn koekje liggen, de vrouw kijkt hem aan. ‘Eet uw koekje, Monsieur. Het zal de rest van uw verblijf bepalen en misschien zelfs wel uw toekomst.’
Een dienblad met gevulde glazen danst aan hem voorbij. Hij pakt een glas en spoelt het koekje weg met het tintelende vocht.

Onnozel bijgeloof. Vierennegentig betekent niets.

De grote balzaal is een arena van onverzadigbaar gelonk, lust en vertier. De glazen worden geheven op veelgeprezen schoonheden en jonge vrouwen bewegen zich tussen de gasten door. Een gestage stroom van kiekeboe-tepels en flirtende blikken. Meisjes met losse haren over naakte schouders, als een attribuut van ongeschonden maagdelijkheid. Ze dansen kronkelend, bijna alsof ze aan het neuken zijn. Lees verder

Verloren bruid

Marlon ziet de vrouw zodra hij binnenkomt. Ze zit aan de bar en haar weelderige, roomwitte jurk valt een beetje uit de toon, maar verder; golvend bruin haar, een vlammende oogopslag en sensueel gevormde borsten die bij iedere beweging die ze maakt aan de laag uitgesneden decolleté proberen te ontsnappen.

Ze beantwoordt zijn wellustige blik en hij weet meteen dat het raak is.

Met een scheve grijns gaat hij naast haar zitten. ‘En wat kan ik voor deze schoonheid bestellen?’
Haar lach is meisjesachtig hoog. ’Helemaal niets, maar ik wil wel met je naar bed.’
Nog voor hij van zijn verbazing is bekomen, trekt ze hem al van zijn kruk en mee naar buiten. Met een nerveus lachje laat hij zich door haar meevoeren. Hij ziet nog net dat de barvrouw meewarig haar hoofd schudt.

De flirtende rondingen van de brunette verjagen zijn korte aarzeling. Lees verder

Micina

Hij was haar eerste alles. Ze heeft het nooit aan iemand verteld. Ze was misschien jong, maar niet dom. Ze wist dat zijn liefde voor haar te jonge lichaam geheim moest blijven tot ze oud genoeg zou zijn, maar ze adoreerde hem met de blinde passie die jonge vrouwen voor hun allereerste minnaar kunnen hebben. Lees verder

knagend verlangen

venusverhaal 26 november vond er weer een bijeenkomst van Ewa-Nederland plaats. Tijdens deze bijeenkomst geven en ontvangen de aanwezigen feedback op de geschreven verhalen. Het was voor mij de tweede keer dat ik aanwezig was bij een bijkomst. Het was ook de tweede keer dat ik van meerdere mensen onder andere de feedback kreeg dat mijn verhalen nogal ‘staccato’ zijn en ik moet toegeven dat dit klopt. Soms doe ik dit bewust, maar veel vaker niet. Hieronder hetzelfde verhaal, nu met de verwerkte feedback.


Sabina komt thuis van haar werk en vindt de zilverkleurige enveloppe op de mat. Heel even denkt ze dat iemand dit jaar erg vroeg is met het versturen van kerstkaarten. In de enveloppe zit een dun programmaboekje, een toegangskaartje voor het theater en een klein, handgeschreven briefje.

‘Vanavond, het begint om acht uur. Zorg dat je er bent, in gepaste kleding.’ Lees verder

Verboden begeerte

ebaf6548d1c9b4262322000d4e4cabc4Jacob zit op de harde stoel in de schemerige kamer en probeert zijn aandacht bij het gesprek tussen de twee mannen te houden. Zijn vader en Mezak Coredo. Het gesprek gaat over een geschikte kist, muziek en de ceremonie. Het is voor het eerst dat zijn vader hem meeneemt op een huisbezoek. Jacob is vast van plan het gegeven vertrouwen niet te beschamen. Toch dwalen zijn gedachten en zijn blik weg naar het jonge meisje en de statige vrouw die ook in de kamer aanwezig zijn. De vrouw zit in een brede armstoel. Haar snelle vingers repareren de manchetten van een donkerblauw overhemd. Zo nu en dan gaan haar ogen naar het meisje dat aan het kleine bureau zit. Ze doet of ze verdiept is in het boek dat voor haar neus ligt, maar Jacob ziet aan haar houding dat haar aandacht bij de twee mannen is. Zijn vader en die van haar. Heel soms kijkt ze steels zijn kant op en ze schrikt als ze zijn starende blik vangt. Hij kan er niets aan doen. Hij kan zijn ogen niet van haar af houden. Lees verder

« Oudere berichten

© 2024 Vlammende verzinsels

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

error: Inhoud is beschermd!