Dit was alweer de tweede bijeenkomst in ‘real life’ sinds een deel van alle corona gerelateerde maatregelen zijn versoepeld en wat een verademing. Het is zo fijn om elkaar weer anders te zien dan vanachter een scherm. Het was in mijn beleving dan ook een zeer inspirerend samenzijn.
Fijne gesprekken, bijzondere discussies en een heerlijke lunch. Ook weer veel stimulerende ideeën voor de volgende bijeenkomsten en daarbijbehorende thema’s. Daarover een andere keer meer.
De avond voor de bijeenkomst kwam Liza Dean nog met een verhaal via de mail. Dit verhaal is niet te lezen op haar blog, maar wel voorzien van feedback. Zelf deelde ik voor deze bijeenkomst het verhaal dat ik schreef voor de pittig proza uitdaging van September.
De volgende bijeenkomst vindt plaats op 27 november, ook hierover later meer. Voor de vaste deelnemers; schrijf hem vast in je agenda.
Feedback op de verhalen
Liza – ik heb het verhaal niet tot in de details gelezen dus geen hele uitgebreide feedback. Het leest lekker vlot. Echt een verhaal voor in de Viva. De verhaallijn zit goed in elkaar al geef je naar mijn mening in het begin wel weg wat er gaat gebeuren, het is vrij voorspelbaar. Persoonlijk vind ik het leuker als het plot een verrassing brengt. De overgang van het gluren achter het douchegebouw naar de man in de tent vond ik erg abrupt. Dat geldt ook voor het einde van het verhaal. Het ging om de daad, het klaarkomen, meer niet. Vergeleken met jouw schrijven van een jaar of twee geleden, wat ik toen al goed vond, ben je erg gegroeid.
Jor – lekker soepel geschreven. De typering van de vrouw die wél met Fabian meegaat had iets beter uitgewerkt kunnen worden. Verder ben ik het eens met Liza, over het snel weggeven van het einde van het verhaal. De seksscène is lekker geschreven, niet teveel, net genoeg details, mooi tempo. Misschien dat het iets minder abrupt had gekund. Ik zou ‘Morgen ga ik voor het witte biertje’ als laatste zin aanhouden.
Mahotsukai – Een heel aangenaam verhaal, lekker los geschreven. Mijn eerste vraag was meteen; ben je ooit op zo’n camping geweest. De sfeerbeschrijving vond ik heel leuk. Ik vond het niet voorspelbaar en dacht ook even dat het bij de scene van het gluren zou blijven. De een-na-laatste zin is overbodig. Hiermee vat je de rest van de week wel heel erg samen en het voegt niet veel toe. Wat kleine spellingsfoutjes, twee woorden die eigenlijk één woord moeten zijn. Je gebruikt veel komma’s, hier zou ik nog een keer goed doorheen gaan.
Interbellum – Liza.
Sanna – Zo fijn om weer een verhaal van jouw hand te lezen. Erg mooi en beeldend geschreven. Kwetsbaar ook. De eerste alinea bracht me meteen terug naar Italie waar ik lang geleden ook tijdens een heldere nacht tussen de olijfbomen naar een prachtige maan lag te kijken. Maar ook zonder die eigen herinnering had ik het voor me kunnen zien. Heel mooi hoe je veel meer woorden geeft aan het nachtelijke piekeren. Dit is altijd zwaar, maar zoals jij het beschrijft lijkt het veel lichter.
Jor – een erg mooi verhaal. Het leest als een tussenfase in een relatie. De titel vind ik wel heftig ‘tussen twee oorlogen’ Je beschrijvingen zijn heel beeldend, niet alleen qua omgeving, maar ook qua emotie en intimiteit. De beeldspraak ‘hoe ik eindeloos jouw kloppende hart … prachtig.
Mahotsukai – ik lees hem nu voor het eerst, feedback volgt.
Voor alle aanwezigen, bedankt voor jullie aanwezigheid, voorbereiding en het meedenken over volgende bijeenkomsten. Ik heb genoten van de gesprekken, de feedback en jullie aanwezigheid.
0 reacties
1 pingback