In blik gevangen

Ze twijfelt en leest voor de zoveelste keer de woorden op het kleine stukje karton.

Wat drinken?

De man uit de supermarkt. Ze zag hem gisteren. Hij had rode wijn en oude kaas in zijn mandje. Ze weet dat het kaartje van hem is. Hij moet het in haar jaszak hebben laten glijden toen hij tegen haar aanliep. Herinneringen aan woorden uit haar jeugd glijden in haar hoofd.
‘Nooit met vreemden meegaan. Je weet niet wat ze van je willen.’
Hij moet haar al eerder gezien hebben, waarom anders dat kaartje.
Ze vraagt zich af of ze contact met hem op moet nemen. Ze vraagt zich af waarom ze het niet zou doen.
Ze kent hem niet, maar een drankje met een volslagen vreemde klinkt veel aanlokkelijker dan het geneuzel van de mensen die ze wel kent. Veel spannender dan de saaie etentjes bij haar ouders en de slaapverwekkende avonden met haar vriendinnen. Avonden met gesprekken over buren die ze niet kent en echtgenoten en kinderen die ze niet wil leren kennen.

Ze eet de overgebleven restjes van de Chinees en schuift het stukje karton over de tafel. Twee woorden en een telefoonnummer, dat is alles. Wat moet ze tegen hem zeggen?
Haar besluiteloosheid brengt haar uit balans en haalt de harmonie uit haar avond. Hoe moet ze nu dansen?
Resoluut pakt ze haar telefoon. Ze tikt het nummer en slaat het op, dan kiest ze twee woorden.

Goed idee

Ze kleedt zich uit en hoort haar telefoon zoemen op het gladde hout van de keukentafel. Ze kijkt nog niet. Eerst gaat ze dansen. De dag moet uit haar lichaam.
Ritmische muziek klinkt door de kamer. Het zijn warme, vloeibare klanken. Ze neemt een glas wijn uit de eerste fles en geniet van de tintelende verkoeling op haar tong. Ze leest zijn bericht.

Wat drink je?

Haar vingers glijden over de kleine toetsen.

Chardonnay

Ze danst door de kamer, in haar ene hand het glas, in haar andere haar telefoon. Het ritme van de muziek gaat in haar lichaam zitten. De warmte van de wijn vloeit door haar borst naar haar buik. Zijn bericht doet haar midden in haar bewegingen verstarren.

Je laat de wijn voor je dansen

Ze kijkt om zich heen en verwacht hem half bij zich in de kamer. Haast meteen zoemt haar telefoon weer.

Kom naar het balkon

Haar hart bonkt in haar keel. Vreemde ogen kunnen haar zien en hij weet dat ze danst. Hij kent haar. Met snelle voeten gaat ze naar de slaapkamer en ze zoekt een shirt in de rommelige hoop van lakens. In haar hand trilt haar mobiel.

Niet aankleden. Doe zoals je altijd doet. Doe alsof ik er niet ben

Het warme gevoel in haar buik verspreidt zich naar haar schaamstreek. Hij wil haar zien. Hij wil haar dans zien. Hij denkt dat ze voor hem danst.
Met een tweede glas wijn gaat ze naar het balkon, ze legt haar armen beschermend over haar borsten. Haar huid reageert meteen op de zachte avondlucht. De schemering komt maar traag op gang.
Aan de overkant het andere flatgebouw, zo dichtbij dat het lijkt of ze haar arm maar uit hoeft te strekken om de rode, bakstenen muur te raken. Haar ogen zoeken langs de grote ramen met open gordijnen. Ze hoeft niet lang te zoeken. Een beweging trekt haar blik en ze ziet hoe hij een glas met rode vloeistof naar haar opsteekt. Ze tikt een bericht, dat van hem is sneller.

Niet praten, zo min mogelijk praten

Ze wil weten hoe lang hij haar al ziet en waarom hij het haar nu pas laat weten, maar ze legt haar telefoon op de vensterbank en volgt zijn voorbeeld als hij een slok van zijn wijn neemt. Langzaam begint ze weer te dansen, met haar armen om zichzelf heen geslagen. Haar vingers strelen haar schouders. Het zouden de vingers van een ander kunnen zijn. Ze verlangt naar andere vingers.
Ze neemt kleine slokjes van haar wijn terwijl haar ogen die van hem zoeken en proberen vast te houden. ze wil dat hij naar kijkt. Vanavond deelt ze haar dans met hem.
Dansend gaat ze weer naar binnen en ze zet de muziek harder, zodat hij het ook hoort. Ze wil dat hij ziet hoe het ritme bezit van haar neemt. Ze danst tot ze hem niet meer ziet en gaat terug door haar slaapkamer. Zijn raam ligt recht tegenover dat van haar en heel even schiet er een vlammende hitte naar haar gezicht. Hij heeft nog veel meer van haar gezien. De intieme dans van haar vingers als ze in bed ligt. Hij is geen vreemde. Hij kent haar beter dan ieder ander.
Ze legt de palm van haar hand tegen het koele glas en tekent zijn omtrek met haar vinger. Ze doet het langzaam, met één oog gesloten. Hij imiteert haar beweging. Hij past in haar hand.

Ze volgt hem als hij naar zijn balkon loopt en toont hem haar naaktheid. Haar borsten vrij, zonder de bescherming van haar armen. Hij heeft alles al gezien. Hij strekt zijn armen en ze ziet dat hij haar borsten probeert te omvatten. Ze voelt de warmte van haar eigen handpalmen op haar huid en met haar vingertoppen raakt ze voorzichtig haar harde tepels aan. Er schieten kleine schokjes door haar buik.
Ze leunt tegen het metalen hekwerk en duwt haar heupen naar voren. Ze deelt zichzelf en ze geeft zichzelf over aan het verlangen naar onbekende handen.
Ze ziet nieuwe bewegingen aan de overkant. De gordijnen voor andere ramen worden dichtgeschoven. Nog meer ogen die haar misschien gezien hebben. Het borrelt warm in haar onderbuik.
Haar glas wijn staat vergeten op de rand van de balustrade en ze steekt haar armen boven haar hoofd. Ze draait met haar heupen, strekt haar rug. De muziek neemt haar bewegingen over en zijn ogen zien alles. Hij is zo dichtbij dat ze de slikbeweging van zijn hals kan zien en hij knikt als ze haar handen weer op haar borsten legt en met haar heupen blijft draaien. Wulps en vol beloften. Stil moedigt hij haar aan en vingers dansen over haar zachte huid en knijpen in haar tepels. De straatverlichting probeert de schemering weg te dringen en nog meer gordijnen sluiten zich tot iedereen zich heeft binnengesloten. De wereld, hij en zij, er is niets anders meer.
Ze danst zoals ze altijd doet, met sensuele bewegingen. De bewegingen zijn van haar, niet van hem, maar ze gunt hem het genot van het kijken. Ze gunt zichzelf het genot van zijn blik. Vanavond danst ze niet alleen. De nieuwe hitte in haar lichaam komt door hem. Hij is geen vreemde. Zijn ogen kennen haar helemaal. Van binnen en van buiten.

Ze danst op de smalle vierkante meters van haar balkon en etaleert zichzelf in een vurige trance. Er verschijnt een waas van vocht over haar huid en vocht uit de kern van haar buik. De spieren daar trekken vanzelf samen in krachtige golven.
Het gezoem van haar telefoon haalt haar even uit de betovering.

Het is twaalf uur assepoester. Ga naar bed en laat de lichten aan. Ik wil je zien

Ze laat ook de balkondeur open en de muziek aan. De klanken omringen haar en nemen zijn woorden over.

Ik wil je zien

Ze wacht geknield op haar bed tot hij weer bij het raam verschijnt. Hij is naakt, tanig en een beetje mager. Zijn hand omvat zijn erectie en hij beweegt langzaam. Hij is opgewonden door haar dans, door de bewegingen van haar lichaam. Ze wiegt heen en weer. Het deint door het matras en ze stopt haar vingers één voor één in haar mond. Terwijl ze zijn ogen vast blijft houden likt ze haar vingers af. Van beneden naar boven en ze zuigt ze in haar mond. Ze ziet zijn ademhaling veranderen en hij leunt tegen het raam. Haar handen spelen met haar borsten, glijden langzaam naar beneden. Ze voelt hoe vochtig ze is. Natte, zachte warmte en een dampige, zware geur vermengd met de geur van haar zweet. Als vochtige aarde, natte bladeren. De verkoelende regen na de hitte. Een oergeur.

Weer vangt ze zijn ogen en ze trekt hem met haar blik naar zich toe. Zijn handen nemen haar illusie over. Ze hunkert naar zijn aanwezigheid bij haar. Op haar en in haar. Huid op huid, vlees op vlees.
Haar hete malsheid wordt nog natter bij de gedachte dat hij in haar is. De zachte sopgeluidjes die haar bewegende vingers maken, versterken het beeld. Hees gehijg komt uit haar keel, op het ritme van haar vingers. Ze ziet zijn erectie snel tevoorschijn komen en weer in zijn hand verdwijnen. Ze voelt zijn verlangen zich diep in haar vlees te stoten en ze draait zich om, duwt haar schouders in het matras. Haar billen stalt ze uitnodigend voor hem uit. Tussen haar gespreide benen door ziet ze hoe hij zijn voorhoofd tegen de ruit duwt en zijn ogen volgen de dans van haar vingers. In haar hoofd zit hij achter haar en liggen zijn handen op de ferme rondingen van haar heupen. Hij stoot in haar. Niet voorzichtig, maar plotseling en in één keer. De stoten volgen het ritme van haar vingers en het ritme van de muziek. Diep verdwijnt hij in haar kletsnatte opening die natter wordt na iedere stoot. Haar schouders verdwijnen nog dieper in het matras. Dunne straaltjes vocht glijden langs de binnenkant van haar dijen en klam zweet ligt over haar huid. Ze mompelt hijgend. ‘Neem me. Neem me helemaal.’

Zijn blik stuurt haar vingers en de muziek verdwijnt in haar lichaam. In haar hoofd de illusie van zijn magere heupen beukend tegen haar volle billen. Hij laat haar klimmen, tot het hoogste punt, waar hij haar loslaat. De spieren in haar buik verkrampen om het nog even tegen te houden. Ze valt toch en voor een kort moment verdwijnt ze in een orgastische draaikolk. De geluiden uit haar keel worden in diezelfde kolk naar boven gestuwd.

Warm vindt ze zichzelf terug op haar matras. Haar lijf is heet en bonst diep. Loom draait ze zich naar het raam. Hij steunt met zijn handen en hoofd tegen het glas, zijn ogen zijn gesloten. Ze ziet zijn borst jagend op en neer gaan en het draderige vocht tegen het raam. Langzame druppels glijden langs het glas naar beneden. Ze wil zijn ogen zien en laat zich op haar knieën bij het raam vallen. Haar bewegingen trekken zijn aandacht. Ze duwt haar gloeiende tong op het glas en het is alsof ze hem schoonlikt. Ze herkent haar eigen aroma, maar het is nu vermengd met dat van hem. Bitter en een beetje scherp. Voor haar en door haar.

Dit verhaal schreef ik voor de erotische schrijfwedstrijd van Oh-Magazine. Het werd niet gekozen, maar verdient zeker een plekje op mijn eigen site. Het winnende verhaal zal binnenkort verschijnen in het magazine en daarnaast heeft mijn collega-schrijver Liza Daen een eervolle vermelding gekregen en zal haar verhaal snel te lezen zijn op de site van Oh-Magazine.