Drie verhalen werden gelinkt voor de Pittig Proza uitdaging met het thema ‘Het sleutelgat’
Geen hete peper, wel feedback.

Feedback op de verhalen.

Verlangen

Marc: Het idee om een verhaal te schrijven dat volledig bestaat uit dialoog is een goed idee. En deze manier van sexten, … wie heeft dat niet een keer gedaan, dus iedereen zou zich er wellicht in kunnen herkennen. Toch werkt het voor mij op de een of andere manier niet. Ik heb lang nagedacht waarom niet en ik ben er niet helemaal uit. Deels denk ik vanwege de twee lettertypes (om aan te duiden wanneer de een spreekt en wanneer de ander). De regel is: begin op een nieuwe regel als een ander aan het woord is. Het cursieve leidt mij enorm af. Verder heb ik hier en daar moeite om de verhaallijn te volgen. Ik snap dat dat bij real life sexting soms ook is, maar ik vond het op sommige momenten lastig om te volgen. Wellicht was het dan toch beter geweest om wat tekst als schrijver toe te voegen als ‘Er kwamen enkele minuten geen berichten binnen. Ik begon me ongerust te maken.’ (ik noem maar wat). Ook miste ik de link met het thema ‘sleutelgat’. Toch wel een geil verhaal!

Sanna: Sexting, leuk idee om hier een verhaal van te maken. Wat meteen jammer daaraan is, is dat ik geen enkel beeld krijg van de personages, behalve dan bepaalde lichaamsdelen. 😉 Ik wil dan zeggen; ‘geef eerst een klein beetje context.’ Aan de andere kant zit ik er wel meteen in en ga ik van de ene aanname naar de andere. Iedere dag zo afsluiten? Dus dan kennen ze elkaar al een tijdje. Maar met hoofd op borst liggen en haar strelen wordt al intiem… dan kennen ze elkaar nog niet zo heel lang…? Veel vragen dus ook. De link naar het sleutelgat vind ik in; ‘Zal ik zeggen wat ik denk te zien als ik in jouw hart kijk?’ Weet niet of het klopt, maar het hart is immers de sleutel tot…? Het geeft hier in ieder geval een spannend inkijkje. Leuk bedacht!

Delicate donder

Marc: Noem mij een cultuurbarbaar, maar ik was niet bekend met het album van Pink Floyd. Hoe dan ook heb ik genoten van deze dichtvorm. Het geef net genoeg prijs om de emoties van de hoofdpersoon te begrijpen. En een fijn einde ook, dat erg geruststellend was. Ik heb Pink FLoyd op mijn Spotify playlist gezet …

Sanna: Deze bijdrage is van mij

Gul

Marc: Een mooie manier van vertellen. Ik werd meegenomen in de gedachten van de hoofdpersoon. De verwarring laat je als lezer achter met een gedachte; wat zou er gebeurd zijn? Wat gaat er gebeuren? Het is knap als je dat teweeg kunt brengen. Zelf zou ik het verhaal later zijn gestart in de chronologie, bijvoorbeeld bij het moment dat de hoofdpersoon voor het eerst door het sleutelgat kijkt. En dan met een flashback de backstory vertellen. Dan wordt je als lezer direct meer in het verhaal gezogen. Maar, mooi verhaal!

Sanna: Wat een prachtig verhaal en wat een laat de schrijver hier de omgeving goed zien en de lusten goed voelen. De teleurstelling dat het allemaal misschien niet echt geweest is, bijna meteen gevolgd door de mogelijke belofte van nog een dergelijke ervaring… Heel knap gedaan!

Wil jij ook feedback op jouw verhaal én kans maken op de hete peper? Doen dan mee met de schrijfuitdaging van oktober.