Soms voelt ze zich ‘dom’ omdat ze nog zo weinig weet. Het is heel tegenstrijdig dat ze zich tegelijk ook heel ‘rijk’ voelt omdat er nog zoveel te leren val en ze zichzelf en haar beleving van lust steeds beter leert kennen.
Aangenaam.
Het is prettig haar te ontmoeten.
Niets weten, wel herkennen.
Niets verwachten.
Volgen. Volgzaam zijn. Nederig zijn.
Niets vragen. Niets weigeren.
Toch weigeren vanuit niet weten. Misschien zelfs vanuit een verkeerd herkennen.
En dan zijn stem. Dichtbij.
‘Waarom doe je zo?’
Ze wordt klein. Heel klein.
Ooit, nog niet zo heel erg lang geleden vroeg iemand haar;
’Ben jij een masochist?’
Toen was haar antwoord, luid en duidelijk ‘Nee.’
Ze wist toen nog helemaal niets.
Inmiddels denkt ze beter te weten. Ze beleeft toch genot – LUST – aan onderwerping en kleinering?
Ze begeert toch te worden verleid en begeleid door dominantie, vernedering en zelfs kwelling?
Dat raakt haar toch?
Kwelling is straf – is foltering – is boete doen – is pijn
Pijn?
Ze houdt niet van pijn. Ze houdt wel van pijn. Ze houdt niet van pijn. Ze houdt wel van pijn.
Ze herkent pijnprikkels, maar herkent ze ook pijn?
Liggen pijn en lust niet aan de uiteinden van dezelfde emoties?
Zijn stem is er nog steeds. ‘Waarom doe je zo?’
Ze wordt onbeduidend klein.
Ze biedt haar excuses aan en weet …
Ze verdient straf, kwelling en vernedering. Ze vraagt.
‘Wilt u mij straffen Meester?’
Ze verdient straf. Ze mag straf. Ze mag pijn.
Hoevaak?
Hoelang?
Hoeveel?
Ze telt mee. Hardop,
één, twee, drie, vier, vijf …
de energie en het wringen van de pijn nemen toe
zes, zeven, acht, negen, tien …
tot aan een breekpunt, een sensatie waarvan ze niet dacht deze onderdeel kon zijn van lust
elf, twaalf, dertien, veertien, vijftien …
bij elke tel gaat diep van binnen het licht aan en weer uit. Aan en uit.
zestien, zeventien, achttien, negentien, twintig.
‘Dank u Meester.’
Ze zoekt de grens en de ervaring van haar eigen lichaam. De beleving van pijn wordt een stimulans tot een wellustig verlangen naar het ontbreken van diezelfde pijn. Een verlangen naar verzachting en vergeving. Naar loutering.
Ze is schoon.
Pijn en lust raken met elkaar vermengd. Het kan allebei en het kan samen.
Ze groeit en met haar groeien de bonte verkleuringen van haar huid.
Dat is pijn. Dat is lust.
Geef een reactie