Categorie: Mijn werk (Pagina 2 van 13)

Ga rustig zitten en laat je meenemen door mijn verzinsels.

In liefdevolle herinnering

Kate zucht diep. Manoah zegt niets. Hij zit achter haar, op het voeteneind van haar bed, iets voorover gebogen, zijn onderarmen op zijn bovenbenen, zijn handen losjes langs zijn knieën. In de spiegel vangt ze zijn blik. Die is als altijd wanneer hij naar haar kijkt. Intens donker, intens erotisch zelfs. Alsof hij haar elk moment zou kunnen bespringen en verslinden. Hij verslond haar al zo vaak. Zij liet zich verslinden en nam gretig deel aan een honger die maar niet gestild kon worden. Lees verder

Theresa

Voor ik mijn verhaal vertel wil ik even kwijt dat ik mezelf geen slecht mens vind. Ik beschouw mezelf ook niet als een bijzonder goed mens, maar vreselijk slecht? Nee, dat gaat er bij mij niet in. Er zijn vast mensen die het daar niet mee eens zijn. Er zijn ook mensen die het daar wel mee eens zijn. Het kan me weinig schelen. Ik ben van mening dat iedereen moet doen wat hij of zij niet laten kan, mits een ander daar geen ernstig nadeel van ondervindt natuurlijk Lees verder

Armando, Vito en ik

Toen ik uit mijn auto stapte en mijn eerste blik op Armando wierp, zakte ik haast door mijn knieën. Toen hij me op zijn beurt aankeek en mijn uitgestoken hand in die van hem nam, raakt mijn slipje doorweekt. Wat een man! Dierlijke, nee, haast beestachtige aantrekkingskracht. Zijn geur. Houtachtig. Kamferachtig. Vochtige aarde en groene bladeren. Zijn ogen. Bruin misschien zelfs bijna zwart met een goudkoperen glans als het licht er op een bepaalde manier inviel. Later zou ik leren dat ze pikzwart werden als hij klaarkwam. Zijn hele lichaam. Potig en Pezig met armen die eruit zagen alsof hij me zou kunnen vermorzelen. En laat ik de donkere krullen die boven de kraag van zijn overhemd uitkwamen niet vergeten. Ik zei het al. Wat een man. Ik was verkocht vanaf de eerste blik. Lees verder

Maatjes

De muziek staat zo hard dat het ritme met doffe dreunen door haar lichaam slaat en ze wordt haast platgedrukt door de bewegende en zwetende menigte om haar heen. De atmosfeer in de grote tent is drukkend en ze kijkt naar Tony terwijl ze  boven de muziek uit probeert te komen als ze iets tegen hem zegt. Hij haalt zijn schouders op en schudt zijn hoofd. Lees verder

Dons

In het donker is het lastig zoeken naar kledingstukken. Zeker als je de kamer waarin je wakker wordt niet kent. Mijn jurkje vind ik onder zijn overhemd bij de deur en ik struikel bijna over zijn broek als ik op de tast verder zoek. Ik raak de lichtknop op de muur en meteen baadt de kamer in helwit licht. Heel even houd ik mijn adem in. Het slapende lichaam op het bed blijft roerloos liggen. Lees verder

Geurklanken

Sommige vrouwen kunnen klaarkomen alleen door de spieren van hun onderlichaam ritmisch samen te trekken. Ik vraag me af of dit een aangeboren talent is of dat het heel veel oefening vergt. Ik vraag me ook af of ik jaloers ben op dat talent. Het idee dat ik mezelf tijdens een lange vergadering naar een hoogtepunt breng spreekt me wel aan. Alhoewel. Hoe hou ik dan mijn gezicht in de plooi? En de geluiden die ik maak? Nee, dan toch liever in de zachte beslotenheid van mijn bed, of desnoods het personeelstoilet. Lees verder

In harmonie

Het begint altijd met een gevoel. Niet weten, maar voelen dat er naar je gekeken wordt. Prikkels net onder de haargrens. Vaak blijft het daarbij. Je draait je hoofd, kijkt over je schouder en vangt de blik. Ogen worden neergeslagen of blijven je brutaal aankijken. De prikkels verdwijnen. Het gevoel ook. Je vergeet het. Meestal vergeet je het. Lees verder

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2023 Vlammende verzinsels

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑

error: Inhoud is beschermd!