Alsof het de laatste keer is

Als hij uit zijn auto stapt valt de koelte als een weldadige verfrissing om hem heen. Zijn reis was lang, verhit en klam en werd nog verhitter toen hij net over de helft een telefoontje van Eva kreeg. ‘Het spijt me schat, maar ik ga het niet redden vanavond. Morgenochtend vroeg vertrek ik. Ik zie je in Bormio, bij Emile en Jeanine.’
Zijn verlangen dat bij het horen van haar stem al het andere aan de kant duwt. De erectie die zwaar en kloppend haast vanuit het niets verschijnt. Hij moest de auto aan de kant zetten, tijd nemen om het gevoel te laten zakken. Weten dat hij nog langer op haar zal moeten wachten. Het is een pijnlijk verlangen dat maar langzaam verdwijnt.
De afgelopen weken slokt het werk hem op. Zakenreizen zijn voor hem net zo normaal geworden als ademhalen en hij is zelden langer dan een paar dagen thuis. Maar thuis is Eva. Nu was Eva er niet. Een dag langer wachten zou makkelijk moeten zijn. Het is het niet.
Hij belt Emile om te zeggen dat hij is gearriveerd en vraagt welke kant hij op moet.
‘Blijf waar je bent, we komen je halen.’
Emile en Jeanine. Kennissen uit de sportschool die vrienden werden. Vrienden die waren vertrokken naar Bormio, een kleine gemeente in het noorden van Italië, om daar te gaan wonen en werken.
De uitnodiging om langs te komen kwam als een verrassing en een welkome afleiding op zijn moordende werktempo. Een korte vakantie, samen met Eva, het is precies wat hij nodig heeft. ‘Derek! Wat goed je te zien. Hoe was je reis? Geef die koffer maar hier. Waar is Eva?’
Het horen van haar naam veroorzaakt weer een kleine schok in zijn lichaam. Hij moet geduld hebben, hij heeft het niet. Ze zou er zijn. Ze zou er nu zijn en hij zou zich op haar storten, alleen maar om de hitte in zijn lichaam te blussen. Hitte die altijd groeit als hij lang zonder haar is.
‘Eva komt morgen, ze had nog een onverwachte fotoshoot. Ze probeert hier zo vroeg mogelijk te zijn.’
‘Geen haast Derek, als er iets is dat we hier hebben losgelaten…’
Jeanine steekt haar arm door die van hem en trekt hem mee door de smalle straat. De huizen staan strak tegen de kleine klinkers aan. De voordeuren hebben trappen met hoge staptreden en er staan bloeiende planten in kleurige potten. Boven zijn hoofd ziet hij smalle ramen met houten luiken en er hangt een waslijn van de ene naar de andere muur. Het zijn beelden die hij kent van foto’s. Alsof hij hier al eerder is geweest. Een hartverwarmend weerzien, vertrouwd. Alsof ze elkaar gisteren nog gezien hebben, alsof er geen afstand van duizenden kilometers tussen hen heeft gezeten

Ze genieten van een simpel diner op het terras voor het huis. De wijn en het eten maken hem rozig terwijl hij luistert naar de enthousiaste verhalen van zijn vrienden. Verhalen over het leven waar ze al zo lang van droomden.
‘Maar nu is het rustig toch? Geen wintersporters.’
Emile lacht en schenkt het glas van Derrek nog een keer bij. Zelf drinkt hij water, net als Jeanine.
‘Wel veel wandelaars. Het ‘Parco Nazionale dello Stelvio’ is een geliefd wandelgebied en één van de grootste nationale parken van Europa. We onderhouden de berghutten en ondersteunen wandelaars die op de één of andere manier in de problemen zijn gekomen. Dit weekend hebben we dienst dus het kan zijn dat we weggeroepen worden.’
Derek weet dat hij hier nooit voorgoed zou kunnen wonen, maar voor dit moment geniet hij van de landelijke, romantische ambiance. Eva zal het hier prachtig vinden.
‘We hadden hier veel eerder moeten komen. Ik snap nu waarom jullie hiernaartoe wilden.’
‘Je bent er nu, morgen komt Eva, dat is wat telt…’
Derek knikt, leegt zijn glas en staat op. Hij strekt zijn rug, zijn armen hoog boven zijn hoofd.
‘Ik ben gesloopt. Vinden jullie het heel erg als ik naar bed ga?’
‘Natuurlijk niet. Doe je ding. Niets moet, alles mag, je bent ons niets verplicht.’
Hij wenst zijn vrienden een fijne avond, een goede nachtrust voor straks en beklimt de smalle, stenen trap naar de kamer waar Emile zijn koffer bracht. Het tweepersoonsbed is smal, het matras stevig, tegelijk zacht. Hij slaapt zodra zijn hoofd het kussen raakt.

Hij schrikt wakker van een zacht geluid, alsof er een deur dichtvalt en weet voor een kort moment niet waar hij is. Het is nog donker en hij werpt een blik op zijn horloge.
Zijn droge keel maakt dat hij uit bed gaat en naar beneden loopt. De schemerlamp in de woonkamer brandt en hij hoort het geluid van stromend water in de keuken.
Bij het lage aanrecht staat Eva, haar donkere haar in een warrige staart. Ze neemt gulzige slokken uit een glas water. Langzame druppels sijpelen langs haar kin, haar hals en in haar openstaande blouse. Hij voelt zijn erectie groeien. Niet enkel de blijdschap om haar toch nu te zien, veel meer nog het dierlijke, geile verlangen haar over het aanrecht te duwen en te nemen. Omdat hij haar gemist heeft.
‘Je bent er…’
Ze kijkt hem aan en glimlacht.
‘Ik ben er.’
Ze vult het glas nog een keer, drinkt het in één keer leeg. Met zijn ogen volgt hij het smalle riviertje dat in haar boezem verdwijnt. Hij slikt.
‘Hoe was je reis, Milaan…?’
‘Later, ik heb honger als een paard.’
Ze opent de koelkast, vindt de restjes van het diner en de wijn. Uitnodigend houdt ze fles omhoog.
‘Ook een glaasje…?’
Hij knikt en gaat aan de keukentafel zitten, volgt haar bewegingen. Ze opent kastjes op zoek naar glazen, een bord, blijft plotseling voor hem staan en buigt zich naar hem toe, haar lippen warm op die van hem in een lange, zachte zoen. Een zoen die hem te snel weer loslaat. Ze kijkt hem gelukkig aan.
‘Je hebt geen idee hoe erg ik je heb gemist.’
Hij zucht. ‘Ik verwachtte je morgen pas.’
‘Ik ook…’
Ze schept koude aardappels en kip op het bord, schenkt de glazen tot aan de rand vol. Keer op keer raken haar ogen die van hem. Hij ziet de ondeugende lichtjes waar hij voor is gevallen. Lichtjes die hem elke keer diep in zijn buik raken met hevige schokjes. Schokjes die feller worden als ze even langs haar lippen likt. Als ze weer langs hem loopt trekt hij haar op zijn schoot en duwt zijn erectie tegen haar aan.
‘Hoe erg heb je me gemist?’
Ze lacht, likt hem over zijn mond. Het is een natte streling die doorschiet naar zijn kruis. Ze giechelt als ze zichzelf steviger op zijn schoot duwt en draaiende bewegingen met haar heupen maakt. Zijn vingers duwen stevig in de dunne stof van haar rokje.
‘Heel erg. Bijna ondraaglijk zo erg, voel je hoe?’
Hij wil haar blouse losmaken, haar rok omhoog schuiven en haar over zijn pik laten zakken. Hij wil dat ze hem helemaal omsluit. Zijn handen grijpen in leegte als ze van zijn schoot hupt. Hij gromt, Eva lacht.
‘Nog niet, langzaam, niet te snel.’
Hij wil wel snel, heet en diep. Temperen wat in hem groeit, blussen wat smeult. Hij heeft haar te lang niet gezien om nog langer te wachten.
Met een lachje in haar ogen geeft ze hem zijn glas wijn en ze giechelt meisjesachtig als het vocht over de rand en zijn handen klotst.
‘Kom, laat mij…’
Ze neemt zijn vingers in haar mond, zuigt de wijn eraf, likt over zijn handpalmen, zijn onderarmen, weer terug naar zijn vingers. Ze kijkt hem aan als ze zijn ringvinger tussen haar lippen klemt en hij voelt haar tong langs zijn smalle trouwring glijden, haar lippen over zijn huid. Zoals haar lippen kunnen doen als ze hem pijpt. Langzaam, warm en stevig. Hij kreunt zacht. Ze daagt hem uit, probeert hem te veroveren. Hij wil niet veroverd worden. Hij wil dat ze zich aan hem overgeeft, haar zachte vlees dat alleen voor hem is, voor hem opent. Hij houdt haar tegen en ze lacht uitdagend. ‘Niet geil?’
‘Erg geil, maar jij wilt langzaam…’
‘Wat wil jij dan?’
Derek schudt zijn hoofd en beweegt ongemakkelijk. Zijn erectie zit hem in de weg. Wat hij wil staat lijnrecht tegenover wat Eva wil.
‘Ik wil het zoals jij het wilt.’
‘Je houdt ervan als ik je pijp… mijn mond helemaal over je dikke lul, tot ver in mijn keel, en weer terug. Je vindt het geil als ik ervan ga kwijlen, als het langs de stam loopt, langs je ballen tussen je billen. Mijn lippen stevig alsof ik ermee hap, schuivend… weet je hoe dat voelt… een beetje elektrisch, zinderend, vanaf het topje naar beneden en weer terug. Je vindt het opwindend als ik je aankijk terwijl ik je diep in mijn mond neem…’
Hij kan bijna voelen dat ze het doet en zijn vingers jeuken om haar de daad bij het woord te laten voegen, om haar bij haar haren te grijpen en naar zijn kruis te duwen. De vochtige warmte van haar mond over zijn pik, zo ver als ze kan. Hij verlangt naar de sensationele ervaring als ze hem zo diep in haar mond neemt dat tranen in haar ogen springen, dat hij haar keel voelt reageren. Alsof er achterin haar keel een klein mondje zit dat even op zijn eikel sabbelt.
Hij beseft dat zijn mond een beetje open staat, dat hij sneller is gaan ademen en hij neemt een slok van zijn wijn, reikt even naar haar gezicht, zijn vingertoppen raken haar huid.
‘Je bent mooi, en je gloeit helemaal. Voel je je wel goed?’
‘Ik voel me prima.’
Haar vingers plukken aan de koude kip, halen de restjes door het gestolde vet. Het laat een glimmend laagje op haar lippen achter.
‘Ik heb het warm.’
Ze knoopt langzaam haar blouse los en hij ziet de aanzet van haar borsten, het ivoorkleurige kant eronder. Met een geil lachje kijkt ze hem aan
‘Pijpen?’
Hij kreunt omdat hij niets liever wil en hij knikt, probeert haar vast te grijpen.
‘Als je dat wilt?’
Weer loopt ze van hem weg met een lachje dat hem zo onderhand gek maakt.
’Wil jij het?’
Hij wil het. Zoals hij het in zijn hoofd heeft. Wild en ruw. Hij wil het zien, voelen. Hij wil zijn hete, zaad in haar mond spuiten, haar zoenen en zichzelf op haar tong en lippen proeven.

Hij staat op en beweegt zijn handen steviger door haar haren. Zijn vingers glijden langs haar gezicht en hij snuift even haar geur op. Langzaam schuift hij de blouse van haar schouders, de bandjes van haar beha naar beneden. Zijn mond volgt haar sleutelbeen en de ronding van haar kleine borsten. Ze zucht als hij in de buurt van haar tepels komt en hij dwaalt weer af, glijdt naar haar buik. Zijn handen masseren haar billen, wrijven stevig de stof van haar rok over haar huid. Ze kreunt zacht.
‘Ik heb je gemist Derrek…’
Weer gaat hij naar haar gezicht en hij duwt zijn mond op haar lippen, zijn tong wild bij haar naar binnen. Zijn hoofd zegt hem kalm te doen en haar te geven wat ze wil, langzaam. Zijn lichaam negeert het advies van zijn hoofd. Zijn tanden bijten, zijn handen graaien en knijpen, zijn lul groeit als ze kreunt, diep vanuit haar keel. Bewegingen die vooruitlopen op zijn gedachten.
‘Heb je het met jezelf gedaan?’
‘Bijna elke avond…’
Hij hijgt, zuigt op haar tong, zijn vingers onder haar rok, tussen haar benen. Met glanzende ogen kijkt ze hem aan.
‘Doe zoals jij het wilt Derrek. Ik wil je voelen.’
Hij duwt haar tegen de tafel, op haar rug, haar rok omhoog. Ze wiebelt met haar heupen als hij haar slip naar beneden schuift. Haar kutje glinstert en hij hoeft niet te voelen om te weten hoe nat ze al is. Ze is altijd nat, open en toegankelijk.
Ze kreunt als hij een vinger bij haar naar binnen duwt, kreunt harder als hij zijn vingers in haar malse vlees beweegt, alsof hij haar wenkt bij hem te komen.
‘Doe het Derek, neem me zoals jij wilt. Laat me voelen hoe je me gemist hebt, hoeveel je van me houdt.’
Ze is heet, gloeiend. Het verlangen naar hem dat in haar brandt, zoals zijn verlangen in hem brandt. Zijn bewegende vinger doet haar onderlichaam kronkelen, haar kutje nog vochtiger worden. De zoete geur die hem omringt, bedwelmt hem en maakt hem nog harder.
‘Doe het Derek… neuk me. Neuk me alsof het de laatste keer is.’
Hij bevrijdt zijn stijve pik en duwt zijn eikel tegen haar, al openstaande lipjes. Hij kijkt haar aan, fluistert schor.
‘Snel en diep Eva, je zult me helemaal voelen.’
Hij stoot in haar, helemaal. Zoals hij het wil en zoals hij van haar houdt. Diep in haar strakke, vochtige kut en ze omsluit hem zoals haar mond dat soms kan doen. Hij stoot tot diep in haar buik, waar het nog heter is, nog zachter. Haar heupen komen hem tegemoet, haar spieren houden hem vast als hij terug wil trekken, maar heel even zodat hij nog dieper in haar terug kan komen. Ze slaat haar benen om hem heen, klemt haar vingers om zijn polsen. De vlam in haar ogen brandt nu laaiend, haar keel hijgt raspend en bij iedere stoot roept ze hem aan sneller te gaan, dieper, harder.
‘Laat me niet meer los Derek… laat me nooit meer los.’
Het komt nog sneller dan hij wil. Snel omdat hij haar neukt als een wildeman, omdat het vuur getemperd moet worden. Alle tederheid en liefde zitten in de onbeheerste bewegingen die hij in haar maakt, omdat het de enige manier is waarop hij echt kan zeggen hoeveel hij van haar houdt. Zijn liefde is stormachtig, als de felle ontlading van een onweersbui.
Hij voelt de huid van zijn ballen trekken en ze worden een beetje pijnlijk samengeperst. Trekkend en duwend, door zijn pik, waar al het bloed zich heeft verzameld, waar zij zich nog strakker omheen zuigt. Het soppende geluid waarmee hij in haar verdwijnt, haar gekreun, gehijg. Er is niets meer. Alleen nog maar dat allesoverheersende gevoel. Zijn centrum ligt tussen haar sterke, slanke benen. ze kreunt diep vanuit haar buik.
‘Spuit Derek… ik wil je hete zaad diep in me voelen.’
Op die woorden en in de blik in haar ogen explodeert hij. Ze trekt hem op haar borsten. Haar kut brandt door de hitte van zijn zaad, door zijn bewegingen en het zet hem nog meer in vuur en vlam. Hij zoent haar, zuigt zacht op haar tepels en voelt haar spieren ritmisch om zijn lul trekken. Ze zucht, duwt hem van zich af en staat op, pakt hem bij zijn hand.
‘En nu langzaam…’
Voor hem uit loopt ze naar boven en hij ziet het vocht langs de binnenkant van haar dijen lopen. Zijn zaad, haar geil. Het bewijs van zijn liefde voor haar.

Hij wordt wakker van haar stem, haar lichaam dat warm tegen hem aankruipt. Zijn hoofd is zwaar en hij kreunt. Ze zoent hem zacht.
‘Slaap nog maar even. Ik haal verse broodjes voor het ontbijt.’
Hij houdt haar vast en mompelt als haar warmte van hem weggaat.
‘Lekker, ontbijt op bed…’
Hij slaapt alweer, de bevredigende roes van de nacht die hem het gevoel geeft dat hij dagen zou kunnen slapen. Hij wordt weer wakker als stemmen naar hem toe komen. Zijn lichaam bonst, de lakens vochtig en klam. Hij ruikt Eva om zich heen. De shampoo die ze gebruikt, haar zweet, haar geil. Zijn ballen zijn alweer vol en hij kreunt gefrustreerd omdat hij haar uit bed liet gaan.
Na een zacht klopje op de deur verschijnt het bleke gezicht van Emile, tranen op dat van Jeanine. Zijn hart maakt een onrustige buiteling.
‘Wat is er aan de hand, jullie zien eruit alsof…’
‘… het is vreselijk Derrek. Eva, je moet meekomen…’
Jeanine klemt de cognackleurige handtas van Eva tegen haar maag, er zit een scheur bij het handvat. Ze was zo blij met die tas. Ze ging broodjes halen, een ontbijt op bed… Een motorrijder reed door de smalle straten van het dorp. Hij had er helemaal niet mogen zijn… hij verloor de macht over het stuur en vloog uit de bocht. Eva had geen schijn van kans.
Hij neemt de tas uit Jeanine haar handen en kijkt naar de spullen van Eva. Hij kijkt naar de rommelige chaos, haar portemonnee, agenda, een doosje tampons. Haar telefoon. Zijn ogen gaan van de tas naar de lakens en de de nog vochtige vlekken. In zijn hoofd klinkt de hese stem van Eva.

‘Neuk me Derek… neuk me alsof het de laatste keer is.’

—————————————————————————————————————-
Ik schreef dit verhaal voor de Ewa-bijeenkomst van 1 oktober. De eerste keer dat ik naar een bijeenkomst ga, dus spannend. 🙂
Het thema voor de bijeenkomst: Zo vaak wordt er in verhalen het vrouwelijke orgasme in geuren en kleuren beschreven – de vrouwelijke emoties, wat ze voelt voor, tijdens en na haar orgasme. De mannelijke emoties en gevoelens, het mannelijke orgasme komt er vaak wat bekaaid vanaf. – Schrijf een verhaal dat draait om het mannelijke orgasme, waarbij niet alleen aandacht gegeven wordt aan het moment supreme, maar ook wat de man voor- en achteraf voelt.

Een poging om me in het gevoel van de man te verplaatsen 😉

Dit verhaal is, samen met de andere verhalen besproken en de feedback die ik van mijn collega-auteurs heb gekregen heb ik inmiddels in het verhaal verwerkt. Erg leuk en leerzaam om van collega-auteurs te horen wat ze van mijn verhaal en schrijfstijl vinden.

bron van de afbeelding